ازجمله صفات مومن این است که:
 اندیشه اش بسیارمتحرک
 ذاتا به یاد خداست
 دانشش فراوان
 بردباریش بزرگ
 خوش برخورد در کشمکش
 بزرگوار در بازگشت و پذیرش
 سعه ی صدرش از همه ی مردم بیشتر ونفسش از همه خاکسارتر
 خنده اش تبسم
 گردهمائیش برای تعلم و یادگیری
 تذکر دهنده به غافل
 و آموزنده به جاهل
 به کسی که آزارش می کند ، آزار نمی رساند.
 درآنچه به دردش نمی خورد وارد نمی شود
 هیچ کس را به مصیبتی سرزنش و شماتت نمی کند.
 و هیچ کس را با غیبت یاد نمی کند.
 از کارهای حرام بیزار است.
 در مورد شبهه قدم بر نمی دارد.
 بخشش فراوان
 آزارش بسیار کم
 برای غریب و نا آشنا یاور و برای یتیم پدر است
 شادابی و خرمی اش در چهره و حزن و اندوهش در دل
 به نیاز خود( به خدا) خرسند است
شیرین تر از عسل و سخت تر از سنگ است
 هیچ رازی را فاش نسازد و هیچ پرده ای را بر ندارد.
 حرکاتش لطیف
 دیدارش شیرین
عبادتش بسیار
 وقارش نیکو
 برخوردش نرم
 سکوتش طولانی
 اگر درباره ی او به نادانی رفتار شود بردبار است.
 برکسی که به او بدی کرده شکیباست.
 بزرگتر را گرامی داشته وبه کوچکتر ترحم کند.
 بر امانت ها امین است
 از خیانت ها به دور
 همدم او تقوا و هم پیمان او شرم
 پرهیزش بسیار
 لغزشش کم
 حرکاتش مودبانه
 گفتارش مایه ی شگفتی است
 از خطا و لغزش در می گذرد
 در پی عیوب دیگران نمی رود
 بسیار با وقار
 صبور و پر شکیب
 خشنود و راضی
 سپاسگزار
 کم حرف
 راست گفتار
 نیکوکار
 مصون و محفوظ
 بردبار
 رفیق و سازگار
 پاکدامن
 با شرافت است
 نه لعنت کننده است
 ونه دروغ گو
 نه غیبت کننده است
 و نه دشنام دهنده
 نه حسود است
 ونه بخیل
 گشاده رو و شاداب است.
 در کار نیک و بد مردم جستجو نمی کند.
 از کارها عالی ترین را می جوید واز اخلاق برجسته ترین را
 حفظ خدا شامل حال اوست.
 به توفیق الهی یاری شده است
 در عین نرمش، قوی
 تصمیمش همراه با یقین است.
 به کسی که دشمن باشد ستم نمی کند و درباره ی کسی که دوستش میدارد به گناه نمی افتد.
 در سختیها بسیارشکیباست
 نه ستم میکند ونه از حد، تجاوز
 هرچه دلش خواست انجام نمی دهد.
 جامه ی زیرینش نیاز ( به خدا ) و جامه ی زبرینش ( به کسرز و فتح ب )صبر و مقاومت است.
 کم خرج
 کمک و یاریش بسیار
 روزه داری او بسیار
 قیام و عبادتش طولانی
 خوابش کم
 قلبش پرهیزکار
 دانشش پاکیزه
 هنگامی که قدرت یابد عفو می نماید.
 وقتی که وعده دهد وفا می کند
 با میل و رغبت روزه می گیرد
 با ترس و خوف نماز می خواند
 چنان نیکو عمل می کند که گویا او را می بینند.
 دیده اش از( ناروا ) فرو بسته
 دستش با سخاوت است
 درخواست کننده ای را رد نمیکند
 نسبت به دستاورد دیگران بخل نمی ورزد.
 با برادران ارتباط و پیوستگی دارد.
 در نیکوکاری پیوسته اقدام میکند
 سنجیده سخن می گوید
 زبانش را می بندد.
 در خشم و دشمنی اش غرق نمی شود و در دوستیش هلاک نمی گردد
 باطل را از دوستش نمی پذیرد ودر مقابله با دشمن حق را پایمال نمی کند.
 دانش نمی آموزد مگر برای دانستن و آگاهی نمی آموزد مگر برای عمل
 کینه اش اندک
 شکر و سپاسش بسیار است
 در روز به جستجوی روزی و معاش می پردازد و در شب بر خطا وگناهانش می گرید.
 اگر با اهل دنیا همراه شود زیرک ترین آنها باشد و اگر با اهل آخرت همراه گردد پارساترین آنهاست
 در کسب خویش موارد شبهه را نمی پسندد.
 در عمل به دینش دنبال عذر و رخصتی نمی رود
 با خطا و لغزش برادر دینی اش به عطوفت رفتار می نماید.
 حق دوستی دیرینه اش را مراعات می کند.

بحار ج67ص311

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: